KONTRATYP | REMIGIUSZ MRÓZ

Po długiej przerwie wróciłam do Chyłki i Zordona. W Kontratypie oboje zmagają się z niezwykle trudną sprawą, popartą porwaniem siostrzenicy Joanny. Adwokatka musi wybronić Klarę Kabelis, znaną wspinaczkę oskarżoną o zabójstwo dwóch kolegów na szlaku prowadzącym na Annapurnę, dopiero wtedy jej siostra odzyska córkę. Jak potoczy się sprawa i kim jest tajemniczy Zdun?

źródło: własne

Lektura "Kontratypu" była dla mnie bardzo trudna, niełatwo było mi się wciągnąć w historię, zapomniałam, jaki styl ma Mróz, jak prowadzi swoje opowieści i co oferuje czytelnikowi. A w tym tomie przygód Chyłki i Zordona oferuje wiele - dużo emocji, zwrotów akcji, sytuacji, kiedy łezka się kręci w oku i ma się ochotę krzyczeć z rozpaczy, uśmiechu, kiedy jednak wszystko dobrze się kończy i niedowierzanie, kiedy cała sprawa się wyjaśnia i człowiek zdaje sobie sprawę, jak wszystko było pogmatwane i że nawet w najśmielszych snach by się nie domyślił. Akcja toczyła się wartko, nie było przestojów, fabuła przemyślana, inaczej rozwiązanie sprawy takie, a nie inne nie mogłoby mieć prawa bytu.

Podsumowując powieść "Kontratyp" podobała mi się, ale nie był to powrót do Chyłki, na jaki miałam nadzieję. Myślałam, że lektura bardziej mnie porwie, ta natomiast niekiedy mnie męczyła. Nie było to związane z fabułą, akcją czy bohaterami. Bardziej chodzi chyba o zbyt długą przerwę i czytanie kilku książek na raz, od czego powoli postaram się odchodzić. Kolejne tomy przeczytam i mam nadzieję, że wciągną mnie bardziej niż ten.